• Home
• Dari /Farsi _ فارسی / دری
• ENGLISH _ انگلیسی
• DEUTSCH _ آلمانی
• Photos _ عکسها
• Biographie/biografie/سوانح
• G.buch/G.book/دفترمهمانان
• Blog/بـلـوگ
• Kontakt/Contact/تـماس با ما

بســــم تـعــالــی

خداوند متعال را شکر گزارم٬ که بالاخره توانستم یکی از بهترین آثارادبی و تصوفی زبان شرین دری درکشورما« مزرعهّ دهقان» را بعد ازتکمیل نمودن زندگی نامهّ حضرت دهقان٬ اشعارکه از چاپ های قبلی از طبع مانده بود و نوشته های جدید دوستان وادیبان در مورد مرحوم حاجی دهقان و مزرعه اش به اهل تصوف وعرفان٬شعروادب تقدیم بدارم۰

زمانیکه اشعاری دهقان را میخوانم و یا یادی از دهقان میکنیم«ما نواسه ها در زمان حیات شان تا بحال بنام بابه جان که برای ما شرین ترین اسم به پدرکلان است یاد میکنیم»در نظرم می آید که در مورد دیروز فکر میکنم چون خاطرات پدر کلان مرحومم در حافظه ام آنقدر حک شده وتازه است که هیچ زمانی نمیتواند آنرا از من فاصله بدهد و همیشه خداوند را سپاس گذارم که دوران نوجوانی ام اکثراٌ نزد بابه جان ام گذشته است وچیز های را که از آن مرد خدا دیده و آموخته ام ســرمشق عمرم شده است۰دهقان در مردانگی و جوانمردی شهرت بخصوص داشت٬در انسان شناسی وانسانیت مردی بود بی نظیر٬باوجودیکه همه چیزداشت اما زندگی ساده و غریبانه رااختیار کرده بود ولی شاه مشکل گشاه غریبان بود٬ همان طوریکه از اشعار عارفانه اش معلوم است که نه تنها شاعری بود عارف بلکه عارف بود شاعر که در بین مردم خویش زندگی کرد٬ سلی فقر خورد ولی منت شاه نکشید٬ شاعر خانقاه ها شد ٬ شاعری مردم خود شد ٬ چیزی که خودش میخواست شد٬ شاعری خاندانی نشد و با استبداد عملاٌ و با شعرش مقابله کرد و کمبودی های اجتماعی را بررُخ رژیم کشانیدو تا بلاخره در۱۳۴۴  

ادامه دارد